Selpak versem de beni sever misin ?
Nisan sonu V'nin doğumgünü. Hediyesi şimdiden hazır zira ben yoksul bir insanım şu aralar ve de aldığım hediye için %40 indirimden yararlanmam gerekiyor. 82 liralık şey bana 50 liraya gelecek ki bu rakam hediyem için hem çok pahalı, hem de değil. Zaten tüketmek istediğin maddenin bedeli ne zaman cuk diye oturdu ki. Anneme, öğretmenler gününde bir paket selpak ya da nova cep mendili hediye edilmesi hususu her hatırladığımda içimi daralttı, gözlerim doldu, kolumdaki tüyler diken diken oldu. Kirli tırnaklı, saf kalpli kuzular mendillerini anneme gururla uzatırken, bir yanda da zengin okullarda, kim öğretmeni ayaklı kuyumcuya çevirecek yarışması görgü bilmez velilerce son hızıyla devam ettiriliyor ya... Düşününce kötü oluyorum. Kuyum arsızı öğretmeni ya da görgü bilmez velileri değil. Hediyesini, içi kıpır kıpır olarak veren kuzuları...
Selpak versem de beni sevecek ama aklı karışacak, endişelenecek, espri gibi algılayacak, belki de gözlerinden belli belirsiz alay geçecek birinden söz ediyorum. Belli belirsiz alay yerine acıma hissi geçecek aslında, V alay etmez ki... 3 ayda insan birini tanıyamaz ki... V alay eder mi ki .?.


not:Allah'ım içinde oturduğum ev, başımdaki annem, yanımdaki ablam, çevremdeki dostlarım, kalbimdeki V, üstüme giyince beni havalı gösteren kıyafetlerim, sağlığımız, bir gün içinde harcayabildiğim para, ayda 100 liraya 20 yılda ev sahibi olma ihtiyacımın olmadığı bir durumum ya da bir helikopter kazasında ölme ihtimalim henüz olmadığı için sana şükrediyorum.